انشا درباره صرفه جویی

فال روزانه

صرفه جویی

از دیدگاه تعالیم اقتصادی دین اسلام «قناعت پیشگی» و«صرفه جویی» کردن (درست و به اندازه نیاز مصرف کردن) دارای آثار ارزشمند فراوان و فوائد

و منافع بسیار ارزنده و نقش سازنده و تعالی بخش و پرباری در زندگی انسان‏ها و پیشرفت جامعه مدنی دارد.

اکنون با نگرش و مطالعه و بررسی و تفحص در تعالیم و معارف درخشان دین اسلام و نیز توجه دقیق به اصول عقلی و پژوهش‎های علمی، به تعداد زیادی از آثار سازنده و برکات فراوان و منافع ارزشمند «قناعت» و «صرفه جویی» پی می‎بریم، که عمده و مهمترین آنها را به طور فهرست وار بیان می‏کنیم:

۱- آبادانی دنیوی و اخروی(آبادی و رونق دنیا و آخرت).
۲- برخورداری از رحمت و لطف پروردگار و کسب فیض الهی.
۳- جلب رضایت و خشنودی خداوند.
۴- اطاعت از خدا و پیامبران حق و تعالیم و سنن انسان.
۵- «اصلاح نفس» و پرورش و کنترل آن.
۶- حفظ آبرو و حیثیت و شخصیت انسان.
۷- رهایی از دام آرزوها و هواها و مادیگرایی.
۸- سرکوبی هوس‏ها و هواها و شهوات.
۹- خودکفایی اقتصادی و اتکا به خود.
۱۰-جلوگیری ازاسرافکاری و تبذیر و حیف و میل و زیاده روی.
۱۱- ترک گناه و کارهای حرام و دوری از فساد و خیانت.
۱۲- رهایی از آتش جهنم و عذاب الهی.
۱۳- تقویت روحیه ایثار و گذشت و انفاق و احسان.
۱۴-کاهش فقر و تنگدستی و تهیدستی و ناداری.

جلوگیری از اسراف

همان گونه که بیان شد، یکی از آثار ارزشمند و بزرگ «قناعت» و «صرفه‏جویی» و به اندک قانع و راضی بودن در همه امور زندگی، آن است که جلوگیری «اسراف» و«تبذیر» و زیاده روی را می‎گیرد، اسرافکاری که یکی از بزرگ‎ترین و خطرناک‏ترین و زشت‏ترین گناهان و ستم‏ها و خیانت‏ها است و موجب خسارت و زیان فراوان و سبب حیف و میل و نابودی ثروت و نعمت‎ها و سرمایه‏های هنگفت و ضایع نمودن حقوق دیگران و پایمال کردن حق و عدل و انصاف و فضیلت می‏‎شود.

اسراف و تبذیر، علاوه بر اینکه توهین و هتک حرمت و ناسپاسی و کفران نعمت‏ها و مواهب الهی است، عامل فقر و تهیدستی و بدبختی و ذلت و زشتی و فساد و ظلم و بی عدالتی و وابستگی جامعه نیز است و از دیدگاه خداوند در قرآن حرمت شرعی و منع دینی دارد که نهی شدید خداوند در دو آیه قرآنی (سوره اعراف، آیه ۳۱ و سوره انعام آیه ۱۴۱) که دلالت صریح و روشن برحرمت«اسراف» و گناه و حرام بودن آن دارد و این نهی از اسراف به اندازه‏ای تکان دهنده و حساس است که سرزنش و نکوهش فرعون در سه آیه قرآنی به خاطر«اسرافکاری» وی بود، زیرا که او از «مسرفین» بزرگ و متجاوزین از حد اعتدال و عدالت بوده است.

باز اسرافکاری و تبذیر به اندازه‏ای منفور و مذموم و زشت و گناه است و منع و حرمت دارد که خداوند در قرآن مجید (سوره اسراءآیه ۲۷) «تبذیرکنندگان» را برادران شیطان می‏داند.

بنابراین کسی که برادر و همکار و تسلیم و مطیع فرمان شیطان و پیرو راه و روش و خواست او باشد، قطعاً در همه چیز و در تمام موارد امور، تباهی و فساد و خیانت و خسارت و زیان غیرقابل جبران به بار می‏آورد. اما انسان با داشتن صفت قناعت و رضایت نفس و با رعایت کامل صرفه‏جویی در زندگی و به اندازه نیاز و ضرورت اکتفا کردن و به اندک چیز ساختن، ضمن اینکه خود و جامعه را دارای سرمایه زیاد ثروت و گنج فراوان می‎کند و موجب پیشرفت و توسعه همه جانبه می‏شود. جلوی اسرافکاری و تبذیر و بسیاری از مفاسد اقتصادی و مالی (مانند ثروت نامشروع و کسب مال حرام) نیز گرفته می‏شود و گناهان تجاوزات و طغیان‏ها و عصیان‏ها و ناهنجاری‎های اجتماعی و فرهنگی کاهش پیدا می‏کند.

شما میتوانید انشاهای خود را به آدرس ایمیل enshasara.ir@gmail.com ارسال کنید تا با نام شما در سایت انشا سرا قرار بگیرد.

یک پاسخ بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *