در این مطلب از وب سایت انشاسرا، یک انشای زیبا در مورد اینکه عشق مادرانه چیست؟ آماده کرده ایم که امیدواریم مورد پسند شما عزیزان قرار گیرد.
بهشت تنها زیرپای مادران نیست؛
بهشت در دستان مادران است؛
که با دست های مهربانشان دست روی سرمان می کشند و در میان دست هایشان قد می کشیم و بزرگ می شویم.
بهشت در دل های مادران است؛
در دل هایی که تنها دل نیست بلکه دریایی پر عظمت است که هرچقدر در میان شان شنا کنی و هر چقدر پارو بزنی به مقصد نمی رسی؛
تنها در میان خوشی و لذت غرق می شوی؛
عشق مادرانه ناب ترین عشق در عالم هستی است که بی توقع تو را غرق محبت می کند.
مادر یعنی یک بغل تنهایی، نگرانی، دلشوره، صبر و از خودگذشتگی.
مادر یعنی یک خروار محبت.
مادر یعنی یک جهان عشق.
عشق مادر را نه می توان مانند کرد و نه می توان مثال زد.
مادر یعنی هرچه بگوییم کم گفته ایم.
مادر یعنی کسی که نه ماه تو را در وجودش با تمام وجود در آغوش گرفته، راه می رود به تو فکر می کند، می خندد به تو فکر می کند، غذا می خورد به تو فکر می کند و هر لحظه نام تو را صدا می زند.
مادر یعنی قبل از هر کاری و هر فکری و هر تصمیمی فقط به تو فکر می کند،
صلاحیت تو را بیشتر می خواهد و عاقبت به خیریت را بیشتر از همه دعا می کند.
همچنین بخوانید: انشا با موضوع چطور پدر و مادرمان را خوشحال کنیم؟
مادر یعنی همیشه پشتت گرم است به کوهی محکم،
یعنی همیشه دلت روشن است به خورشیدی تابان.
یعنی دستانت گره خورده به دستانی گرم که هر کاری کنی و هر تصمیمی بگیی ترکت نخواهد کرد و پا به پای تو گام بر می دارد؛
دقیقا مانند همان کودکی که راه فتن را به تو آموخت و پا به پای تو خندیده و گریه کرد و شاد بود.
تا مادر هست در کنارش بنشین؛
یک استکان چایی با او بنوش و کمی با او حرف بزن؛
دقیقا همین الان که زمان داری و مادرت در کنارت است بهانه های بی جا را کنار بگذار و کمی از با او بودن لذت ببر و زمانی که از دستش دادی و دیگر در کنارت نبود دقیقا همین لحظات ساده نیز برایت آرزو می شود و تنها چیزی که برایت باقی می ماند حسرت است و حسرت.
عشق مادرانه را باید با جان پاسخ داد.