مقدمه
سخت ترین روزهای انسان در واقع زمان آزمایش آستانه و سطح تحملی است که در برابر مشکلات دارد.
آیا می تواند خود را مجددا به روند موفقیت و مسیر پیروزی بازگرداند؟
آیا این مشکلات می تواند در آینده نزدیک حل شود یا نیاز به تلاش مداوم خواهد داشت؟
تنه انشاء
شما چطور فکر می کنید؟
آیا یک انسان باید هنگام مواجه با سختی ها تنها امید به آینده داشته باشد؟
قطعا خیر او در درجه های دیگر باید سعی کند که تمامی تلاش خود را به کار گرفته و از مشکلات و سختی ها به این طریق گذر کند؛
امید به تنهایی نمی تواند حل کننده همه مشکلات باشد.
در واقع مانند این است که انتظار داشته باشیم در یک گوشه نشسته و به امید دیگران زندگی خود را پیش ببریم؛
که قطعا نتیجه ای جز شکست برای ما در بر نخواهد داشت.
به هر حال هر کدام از ما ممکن است لحظات سختی داشته باشیم، این که از این سختی ها و مشکلات گذر کنیم تنها مربوط به خودمان خواهد بود.
هیچ کس جز خودمان نمی تواند به ما کمک کند و ما را از مشکلی که در آن گرفتار شده ایم رها کند.
همچنین بخوانید: انشا در مورد نابرده رنج گنج میسر نمی شود!
نتیجه گیری
مشکلات می آیند، می روند و از زندگی ما می گذرند؛
اما این که امید خود را از دست ندهیم بزرگ ترین اصل است؛
انسان هایی که ناامید می شوند در واقع مرتکب یکی از بزرگ ترین گناهان خواهند شد؛
خداوند بزرگ و بخشنده و قدرتش را فراموش می کنند و این مسئله باعث می شود که همواره در مشکلات فرو رفته و هر چه پیش تر می روند سختی ها بر آن ها چیره شود.