اردیبهشت ماه هر سال برای اهل كتاب، خاطره انگیز و دوست داشتنی است، به عبارتی دیگر زمان برگزاری نمایشگاه بین المللی كتاب، بهار اهل مطالعه است. سوالی كه مطرح می شود این است كه چه نیازی به مطالعه داریم و چرا باید كتاب بخوانیم.
پر بیراه نیست اگر بگوییم سهم كتاب در انتقال دانش ها گاهی به مراتب بیشتر و فراتر از دیگر ابزار آموزشی است. مطالعه كتاب می‌تواند در شكوفایی و بالندگی افراد و جوامع نقش سازنده‌ای ایفا كند.
بر این اساس بررسی مقایسه ای میزان مطالعه كشورهای توسعه یافته با كشورهای كمتر توسعه یافته حاكی از آن است كه توسعه یافتگی و پیشرفت با مطالعه دارای نسبتی همبسته است؛
به این معنا كه هر چه میزان مطالعه و تحقیقات بالاتر باشد كشورها بیشتر به سمت توسعه یافتگی حركت می كنند.
مطالعه، سطح آگاهی عمومی را ارتقا داده و نقش مهمی در تقویت تعهد و مسئولیت اجتماعی دارد. كتابخوانی علاوه بر گسترش دایره اطلاعات عمومی و عمق بخشی به اندیشه افراد، قوه استدلال و تخیل را تقویت می كند.
به باور كارشناسان افرادی كه مطالعه می كنند از حافظه و تمركز بهتری نسبت به افرادی كه مطالعه نمی كنند، برخوردارند.
از آنجایی كه دایره فرهنگ گستره و اثرگذاری بیشتری بر دیگر حوزه ها دارد، ترویج و توسعه فرهنگ كتابخوانی می تواند به مثابه پیشرانی برای پیشرفت در عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی باشد.
از دیگر مزایای كتابخوانی می‌توان به پیشرفت مهارت‌های فكری، ساخت كلمات، بهبود مهارت‌های نگارشی و مهارت‌های ارتباطی اشاره كرد.
تجربه اندوزی از دیگر دلایل مهم كتابخوانی است، در واقع با مطالعه آثارِ مختلف بر میزان تجربه های ما افزوده می شود و با جهان، اندیشه ها و تفكرات جوامع مختلف آشنا می شویم و از حاصل تجربیات نویسندگان استفاده می كنیم.
از آنجایی كه انسان موجودی كمال گرا است، همیشه به دنبال راهی است كه گره ای از مشكلات خود بگشاید.
پس برای پیشرفت در عرصه های زندگی، به شناخت از خود و جامعه نیاز دارد، بر این اساس باید با گذشته وآینده ارتباط برقرار كند.
كتابخوانی حلقه واسطی است كه می تواند این امر را محقق سازد.
نظر به این كه پاسخ مناسب پیدا كردن برای پرسش هایی كه ذهن انسان را مشغول كرده با كتابخوانی جامه عمل می پوشد، مطالعه می تواند پرسش های افراد را با جواب های متنوعی همراه سازد و این امر موجب می شود كه بر خلاقیت افراد افزوده شود.
هرگاه ضرورت كتابخوانی واهمیت آن با فرهنگ سازی و آموزش برای همگان تفسیر و تعبیر شود، می توان انتظار داشت كه بیگانه بودن با مطالعه به حاشیه رانده شود.
البته فرهنگ سازی در زمینه مطالعه نیازمند تاملی دوباره و برنامه ریزی های كلان در این زمینه است.
زیرا تا زمانی كه كتاب و كتابخوانی به عنوان امری ویترینی و تزیینی شناخته شود نمی توان شاهد ترویج مطالعه در جامعه شد.
البته طی سال های گذشته جدا از برگزاری نمایشگاه های كتاب، اجرای طرح های فصلی و عیدانه كتاب كه فروش كتاب همراه با تخفیف بود تا حدودی توانست خونی تازه به رگ های بازار كتاب تزریق كند و بر تحرك بر بازار نشر و مطالعه بیافزاید.
بنابر این اجرای چنین طرح های خلاقانه ای می تواند زمینه مناسبی برای گسترش مطالعه و كتابخوانی باشد.