انشا درمورد حضرت رقیه

 این روزها حرم حضرت رقیه (س) یادآور صحنه هایی از اسارت خاندان پیامبر (ص) و مصیبت هایی را تداعی می كند كه بر خاندان اهل بیت (ع) گذشته است.
حرم دردانه امام حسین (ع) از روز نخست ماه صفر مملو از عاشقانی است كه بر مصیبت وارده به اهل بیت(ع) عزاداری می كنند.
این روزها حرم حضرت رقیه (س) سیاه پوش و حال و هوایی ویژه به خود گرفته است كه نشان های غربت اهل بیت (ع )امام حسین (ع) هنوز پس از قرن ها مشاهده می شود.
كوچه های منتهی به حرم حضرت رقیه (س) از ابتدای مسجد اموی تا حرم این سه ساله كمتر از ۲۰۰ متر است اما پا گذاشتن در این كوچه صحنه هایی را كه بارها از تاریخ درباره اسرای كربلا و مصیبت های وارد شده بر آنان در شام و دمشق نقل شده، به وضوح قابل مشاهده است.
هنوز مسیر تنگ و تاریك با همان دیوارهای بلند وجود دارد، به طوری كه غمی عجیب تمام وجودت را در بر می گیرد.
همزمان با ایام شهادت جانسوز حضرت رقیه(س)،‌ حرم مطهر دردانه اباعبدالله الحسین(ع) در دمشق میعادگاه عاشقان و ارادتمندان مكتب اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است.
در سالروز شهادت حضرت رقیه(س)، آیین عزاداری و سوگواری در مرقد مطهر بنت الحسین (ع) با حضور خیل محبان و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام از داخل و خارج سوریه برگزار شد.
در دمشق جمعی از ذاكران و مداحان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در این آیین به مرثیه ‌سرایی در سوگ بنت‌الحسین(ع) پرداختند.
حضرت رقیه (س) دختر حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) سه یا چهار سال پیش از واقعه كربلا در مدینه منوره دیده به جهان گشود.
هنگامی كه امام حسین (ع) از مدینه منوره هجرت كرد و به سوی مكه معظمه و از آن جا به كربلا روان شد، این دختر چهار ساله نیز بسان سایر فرزندان آن حضرت در این سفر بزرگ حضور داشت و تمام رنج ها و سختی های ایام هجرت و دوری از وطن و ناملایمات زندگی را تحمل كرد.
وی پس از شهادت امام حسین (ع) به همراه سایر بازماندگان واقعه كربلا به اسارت سپاه یزید درآمد و از كربلا به كوفه و از كوفه به شام برده شد، پس از چند روز اقامت در شام و مشاهده سنگدلی یزید و یزیدیان و تحمل سخت ترین ایام اسارت در خرابه های دمشق به شهادت رسید.
حرم حضرت زینب (س) و حرم حضرت رقیه (س) پس از حدود هشت سال جنگ و خونریزی در سوریه با وجودی كه این كشور در معرض اشغال تروریست ها بود با جانفشانی مدافعان حرم كوچك ترین صدمه ای به این حرم ها وارد نشد. این‌ شجاعت و ایثار مدافعان حرم سبب شد كه تروریست ها نتوانند حتی به نزدیكی این دو حرم شریف برسند و به این دو مقام صدمه ای وارد كنند.

**ام المصائب زینب(س)
حضرت زینب (س) كه به ام المصائب نامیده می شود، نقش پررنگی در واقعه عاشورا داشت و همواره در كنار امام حسین(ع) و پس از آن در كاروان اسرای كربلا شناخته شده است.
زینب كبری(س) پس از واقعه كربلا با خطابه های خود در كوفه و شام سبب زنده نگهداشتن اسلام شد و مرقد مطهر این بانوی بزرگوار در این سرزمین و در منطقه ای به نام زینبیه در نزدیك دمشق به خاك سپرده شده است.
زینب (س)، رنجهای بی پایانی در زندگی خود داشت كه به درستی توسط جدش، پیامبر خاتم (ص) ‘ام المصائب’ نام گرفت و زیر بار آن همه رنج و درد، هیچگاه شكوه ای به زبان نیاورد و قد خم نكرد.

**جانفشانی های مدافعان حرم
تاریخ آن كم كاری را در این برهه از زمان با وجود تكفیری هایی كه از نسل یزدیان است با وجود مدافعان حرم جبران كرده و عمه سادات را تنها نگذاشتند و این سرزمین كه روزی سنگ به فرزندان پیامبر(ص) می زدند، با جان های خود خطر را از حرمی از حرم های آل پیامبر (ص) دفع كردند.
اگر آن روز عده ای امام حسین(ع) و خاندانش را تنها گذاشتند، اما امروز از سراسر جهان اسلام مدافعانی دارد كه به تاسی از امام حسین(ع) سرشان از تن جدا شده كه نمونه آشكار آن امثال حججی ها است.
مدافعان حرم، مردان بزرگی از تبار شهیدان دفاع مقدس و وارثان فرهنگ ایثار و شهادت هستند كه با شكست گروه های تروریستی در عراق و سوریه در تاریخ ماندگار شدند.
مدافعان حرم از حدود هشت سال قبل و پس از پیدایش گروه های تروریستی و داعش با هدف مقابله با تخریب حرم ها و مراقد اهل بیت(ع) به ویژه حرم حضرت زینب (س) توسط تروریست های تكفیری در سوریه و عراق شكل گرفت.
امنیت و آسایش سوریه به سبب مدافعان حرم است كه اگر تدابیر رهبر معظم انقلاب و جانفشانی شهدای مدافع حرم نبود امروز باید با داعش در داخل كشور می جنگیدیم.
عاشورا باز تكرار می شود و كربلا هر جایی می تواند باشد و تاریخ نشان داده است كه آیین و رسم وفاداری و مردانگی نمی میرد.