گلاب توسط خیساندن و یا تقطیر بخار گلبرگ های گل در آب درست می شود. این فرآیند به عنوان محصول فرآیند تولید روغن گلبرگ ها در نظر گرفته می شود، فرآیندی که برای جداسازی روغن‌های فرار گل، از تقطیر بخار استفاده می کند.
گلاب ترکیبات مفید یافته شده در گلبرگ های گل را داراست. گلاب معمولا از گلبرگ های گل رز معروف به گل محمدی گرفته می شود. گل رز محمدی به خانواده گل سرخیان یا رزاسه که شامل حدود ۲۰۰ نوع مختلف از گونه های گل رز است ، تعلق دارد.
گیاهان گل سرخ علاوه بر دارا بودن تعدادی از ویتامین ها، به طور طبیعی سرشار از آنتی اکسیدان هایی از جمله فلاونوئیدها هستند. به همین خاطر است که گلاب به عنوان یک آبرسان و مرطوب کننده و نرم کننده پوست شناخته می شود. گیاه محمدی به عنوان یک “گیاه باستانی مقدس” در نظر گرفته می شود. برخی از گزارش ها نشان می دهند که این گیاه تاریخچه طولانی دارد و قدمت آن به رومیان باستان برمی گردد.
مدتها قبل از اینکه از گلاب به عنولن عطر و پاک کننده های تجاری استفاده شود ، به دلیل عطر و طعم شیرین و اثرات ضد التهابی اش مورد استفاده قرار گرفته است . حتی اعتقاد بر این است كه كلئوپاترا خودش از روغن گلاب و آب برای حفظ ظاهر پوستش استفاده می کرده است.
از نظر تاریخی در هند و ایران نیز از گل محمدی برای افزودن طعم به غذاهای سلطنتی و همچنین به عنوان دارو برای تسکین درد ، عفونت ، درد شکم و مشکلات گوارشی ، مشکلات قلبی و گرفتگی قاعدگی استفاده شده است.
منبع: خواص گلاب