انشا درباره ایدز
ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) بیماری است که با HIV (ویروس خودایمن انسانی) ایجاد میشود. این بیماری مشکلسازی برای سیستمایمنی است زیرا ویروس به سلولهای سیستمایمنی بدن آسیب میزند. به ویژه داخل سلولهای T کمککننده تکثیر شده و طی این فرایند آنها را از بین میبرند.
بدون سلولهای T کمککننده برای هماهنگکردن همه چیز، سیستمایمنی در نهایت فرو ریخته و قربانی بخاطر یک نوع عفونت دیگر که سیستمایمنی به طور معمول میتوانست با آن مقابله کند، میمیرد.
به نقل از سایت مردمان؛ گاهیاوقات سیستمایمنی بدن شما نمیتواند به خودی خود به اندازه کافی سریع فعال شود تا بتوند بر سرعت تکثیر یک نوع باکتری خاص غلبه کند یا اینکه باکتری آنقدر سریع سمی تولید میکند که قبل از اینکه سیستمایمنی بتواند باکتری را از بین ببرد، آسیب دائمی ایجاد میکند. در این موارد، خوب است که با کشتن باکتری آسیبرسان، به سیستمایمنی کمک کنیم.
آنتیبیوتیکها درمورد عفونتهای باکتریایی عمل میکنند. آنها موادشیمیایی هستند که سلولهای باکتری را کشته ولی بر سلولهای تشکیلدهنده بدن شما اثر نمیگذارند. بعنوان مثال، بسیری آنتیبیوتیکها تشکیلات داخل سلولهای باکتری که دیواره سلول را میسازند اخلال ایجاد میکند. سلولهای انسانی حاوی این تشکیلات نیستند به همین دلیل آسیبی به آنها نمیرسد. آنتیبیوتیکهای مختلف روی تشکیلات مختلف باکتریایی عمل میکنند به همین دلیل هرکدام درمورد نوع خاصی باکتری اثربخش هستند. و احتمالاً میدانید که ویروسها چون زنده نیستند، آنتیبیوتیکها اثری روی آنها ندارند.
یک مشکل آنتیبیوتیکها این است که به مرور زمان اثربخشی خود را از دست میدهند. وقتی آنتیبیوتیک مصرف میکنید، همه باکتریها را طی یک هفته یا ۱۰ روز میکشد. خیلی سریع (طی یک تا دو روز) حالتان بهتر میشود چون آنتیبیوتیک اکثر باکتریهای هدف را خیلی سریع میکشد. اما وقتی یک باکتری شانس زنده ماندن پیدا کند، تکثیر شده و این بیماری دوباره برخواهد گشت. آنوقت دیگر آن آنتیبیوتیک قبلی اثری روی آن نخواهد داشت. این مسئله یکی از مشکلات موجود در جامعه پزشکی است.
منبع: سیستم ایمنی
انشا درمورد بیماری ایدز
ويروس ايدز (ويروس نقص ايمني انساني) ويروسي است كه به سيستم دفاعي (نوع خاصي از گلبولهاي سفيد) بدن انسان حمله كرده و باعث ميشود كه بدن نتواند به طور مؤثر در برابر عفونتها مقابله نمايد. ويروس در مايعات بدن مثل خون زندگي ميكند. اين ويروس بيماري ايدز را ايجاد ميكند. علاوه بر اين سلولهاي بدن كه تحت كنترل سيستم ايمني هستند نيز، از كنترل خارج شده و باعث ايجاد سرطان در فرد ميشوند. به طور مسلم افرادي كه به اين ويروس آلوده ميشوند، سرانجام دچار بيماري ايدز ميشوند ولي اينكه چه مدت طول ميكشد تا فرد آلوده به ويروس به بيماري مبتلا گردد، از شخصي به شخص ديگر تفاوت ميكند.
چگونه ويروس منتقل ميشود؟
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران، براي اين كه فردي به ايدز مبتلا شود، بايد مقدار كافي ويروس وارد جريان خون وي گردد. ويروس ايدز از يكي از راههاي زير ميتواند وارد بدن شخص گردد: به طور مستقيم وارد خون شخص شود (براي مثال در اثر استفاده از وسايل تزريق آلوده به ويروس يا وسايل تزريق مشترك)، از طريق پيوند عضو يا تزريق خون و فرآوردههاي آلوده، از طريق مخاط ها مثل مخاط مقعد (ركتوم)، مهبل و پيشابراه (به دنبال تماس جنسي) و در موارد نادر از طريق چشم، دهان يا گلو.
ويروس نميتواند از پوست سالم عبور كند، همچنين از راه هوا نميتواند منتقل گردد. اين ويروس از طريق دست دادن، بوسيدن، غذا، فنجان، سرفه، عطسه، استخر شنا، نيش حشرات و خوردن غذايي كه توسط فرد مبتلا به ويروس آلوده شده باشد، منتقل نمي گردد. همچنين خطر انتقال ويروس از مادران حامله مبتلا به كودكانشان قبل از زايمان و در طي زايمان وجود دارد. در نقاطي از دنيا كه وضع مراقبت بهداشتي در آنها نامطلوب است، خطر انتقال افزايش مييابد. خطر انتقال ويروس از طريق شير مادر نيز وجود دارد.
اين ويروس به وسيله آزمايش خوني كه آزمايش آنتي بادي عليه ويروس ايدز يا به طور مختصر آزمون ويروس ايدز (HIV) ناميده ميشود، تشخيص داده ميشود.
آزمايش ويروس ايدز در نوزادان:
به طور كلي زماني كه نوزاد از مادر متولد ميشود، پادتن هاي موجود در خون مادر مدتي در خون نوزاد باقي ميماند تا سيستم دفاعي بدن آنها كامل شود. تا ۱۸ ماهگي خون بچه هاي متولدشده از مادران مبتلا به ايدز حاوي پادتن عليه اين بيماري هستند كه از خون مادرانشان به آنها منتقل شده است. بنابراين اگر تا اين سن آزمايش ويروس ايدز از اين نوزادان گرفته شود به علت وجود پادتنهاي مادري آزمايش مثبت ميشود و
نميتوان مشخص كرد كه آيا بچه حامل اين ويروس است يا خير.
عفونتهاي بدون علامت:
ممكن است فرد تا ماهها يا سالها بعد از ابتلا هيچ علامتي از خود نشان ندهد، به اين مرحله عفونت بدون علامت گفته ميشود. در تعدادي از بيماران اين مرحله ميتواند ۱۰ سال يا بيشتر طول بكشد. به طور قطع مشخص نيست كه آيا شخص مبتلا به ويروس سرانجام دچار بيماري ميشود يا خير ولي احتمالاً در ۵ درصد افراد مبتلا هرگز علائم بيماري ظاهر نخواهد شد.
عفونتهاي علامت دار:
۵۰ درصد افراد مبتلا به ويروس، در طي ۱۰ سال بعد از ابتلا در صورت عدم درمان علائم بيماري را نشان ميدهند. در برخي از افراد ممكن است در كمتر از يك سال پس از ابتلا علايم بيماري ظاهر شود.
تشخيص ايدز:
بيماري ايدز علامت مشخصي ندارد، فقط در صورتي كه شخص ناقل ويروس ايدز باشد و يك سري بيماريها و علائم را از خود نشان دهد، گفته ميشود كه شخص مبتلا به بيماري ايدزست. بيماريهايي كه ممكن است در فرد ناقل ويروس ايدز تشخيص ايدز را مطرح نمايد عبارتند از: عفونت ريوي با ميكروبهاي غيرشايع
(پنوموسيستيس كاريني)، عفونت با برخي ويروسها (مثل سايتومگال) كه ميتواند بر تمام اعضاي بدن تأثير بگذارد. شخص مبتلا به ايدز ممكن است در طول حملات تخفيف بيماري را داشته باشد ولي به طور كلي سيستم ايمني به تدريج ناتوانتر ميشود، به طوري كه در صورت عدم درمان ضد ويروسي، هرچند اشخاص مبتلا به ايدز ممكن است چند سال هم زنده بمانند ولي در نهايت منجر به مرگ اين بيماران ميشود.
درمان افراد مبتلا به ايدز:
با استفاده از داروهاي جديد مي توان بروز عفونتهاي فرصت طلب را در اين بيماران كاهش داد و باعث طول عمر آنان شد؛ همچنين استفاده از داروهاي ضد ويروس نيز در افزايش طول عمر اين بيماران نتايج اميدواركنندهاي داشته است. در حال حاضر واكسني جهت سركوب اين بيماري در دسترس نيست.
زندگي با ويروس ايدز:
زندگي در افراد آلوده به اين ويروس همراه با اضطراب خواهد بود، هرچند كه شخص ممكن است كاملا سالم باشد. علاوه بر اين عدم درك صحيح از اين بيماري و ترس از ايدز به قدري در جوامع گسترش يافته است كه شخص مبتلا ممكن است از جامعه، دوستان و حتي خانواده طرد گردد. افراد مبتلا ممكن است شغل و زندگي خود را از دست بدهند و بچههاي مبتلا نيز ممكن است از رفتن به مدرسه باز بمانند. به همين دليل بسياري از افراد مبتلا جز با چند نفر از دوستان نزديك، بيماريشان را با كسي ديگر در ميان نمي گذارند.
ايدز در دنيا:
سازمان جهاني بهداشت حدس ميزند كه عده زيادي در جهان آلوده به ويروس ايدز باشند. اين بيماري در حال گسترش به سمت جنوب و جنوب شرق آسياست. در سراسر دنيا تعداد مردان و زنان مبتلا تقريباً مساويست. ايدز افراد جوان را مبتلا ميكند و از دست دادن افراد جوان يك جامعه بر اقتصاد كشورها كه متكي به اين نسل هستند، تأثير مهمي خواهد گذاشت.